Özümüze Hasret – Miray KABAY
Yaratanın bu Dünyada bizi var etmesi ile başlıyor İnsanoğlunun serüveni. Öyle bir yolculuk ki hem meşakkatli hem de içinde birçok rahmet gizli. Kişi bu yolculukta kendi pusulasını kaybeder, kendini tanımak için çabalamaz ise işte o vakit başlıyor yaşam sancıları…
Dünyaya gelirken her birimize birçok görev yükleniyor. Bizler o görevlerin arasında kaybolduğumuzu düşünürken asıl şifanın da kendi zatımıza gizlenmiş olduğunu gözden kaçırıyoruz.
Hayatın telaşı, bitmek bilmeyen kariyer planları, önlenemeyen hırslar ve tüm bu tempoya yetişme sancıları derken ne kadar da uzak kalıyoruz kendimizden.
Halbuki Şeyh Galip ne güzel ifade etmiş bu durumu:
“Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen.
Merdüm-i dide-i ekvan olan Ademsin sen.”
Peki ne demek istemiş burda Şeyh Galip?
“Ey insan evladı !
Kendine saygıyla/hürmetle yaklaş;çünkü sen kainatta yaratılmışların özü/göz bebeği olan insansın.”
Ne muazzam bir bakış açısı. Kişi kendine hürmette noksan ise kime hürmet göstermesi beklenir? Sürekli kendi ile kavgalı ise nasıl Dünyaya sevgi aşılayabilir? Ham olduğunu bilip, pişmek adına çabalamadıkça nasıl ondan lezzet alınabilir? Özüne uzak kişi kime yaklaşmış olabilir? Tüm bu sorular insanoğlunu meşgul ediyor ve bir çıkış yolu bulunamıyor gibi olsa da aslında Rabbimiz ayette bizlere bir yol gösteriyor.
“Allah sizden(yükünüzü) hafifletmek ister ;çünkü insan zayıf yaratılmıştır. (Nisa/28)
Zayıf yaratılmak nedir? Yani yeri gelir hüzünlenir, bazen haddi aşar, bazen tökezler hatta mütemadiyen tökezler ama ne olursa olsun pes etmez. Çünkü Rabbinin yükünü hafifleteceğine dair verdiği sözü unutmaz.
Düştü ise kalkar.
Yoruldu ise soluklanır.
Hata etti ise tövbe eder.
Ancak asla ümitsizliğe düşmez. Acizliğinden korkar ama Rabbinin yüceliğini unutmaz. Şimdi zatımıza hoşça bakma sırası bizde… Haydi sağlam bir niyetle ayağa kalkalım. Kendimizi karşımıza alıp birde çay ısmarlayalım. Nerde noksanız nerde had bilmiyoruz bir yere yazalım. Ve çok geç olmadan özümüzün nimetini tekrar bulmak için çabalayalım. Çünkü bu beden bize emanet unutmayalım. Emaneti asıl sahibine teslim edene kadar Dünyevi çabalar için kendimizi ne yoralım ne de yorulalım!
Miray KABAY
