Dinimizin tiyatro hakkındaki hükmü nedir?

“Tiyatro” kelimesi piyesin temsil edildiği yere denildiği gibi, sahneye konulan oyuna da denir. Soruda adı geçen kelimeden bu mânâ kasdedilir. “Tiyatro”, bu mânâda hakka, doğruya hizmet ederse caizdir. Çünkü o, hakiki veya hayali bir olayı canlandırmaktan, şöyle böyle oldu demekten ibarettir.

Fakat hakka, doğruya değil, batıla ve şehvete hizmet edip dinleyicilerin ahlâk ve geleneklerini ifsâd ediyorsa dinen caiz değildir. Sinema ve televizyon hem iyiye, hem kötüye kullanılabilir. Yani hükmü kullanılışına göre değişir. (Halil GÜNENÇ, Günümüz Meselelerine Fetvalar II.188)

Tiyatro, olayları, fikirleri, düşünceleri sahnede canlandıran bir sanat türüdür. Bu sanat bir açıdan temsil ve kıssalarla bazı gerçekleri anlatan bir fenomendir. Buna göre, her araç gibi, tiyatro da belli bir amaca hizmet eden görüntülü bir anlatım aracı, bir anlatım metodudur. Araçların değeri, hizmet ettikleri düşünceye paralel olarak kendini gösterir.

O halde, kötü bir düşünceyi canlandırmak için kullanılan bir tiyatro sanatı, tabiatıyla kötü; iyi düşünceye hizmet eden ise, iyi olarak kabul edilir.

“İnsanlarla mücadelende en güzel bir üslup kullan.” (Nahl, 16/125)

ayetinden, insanlarla olan münasebetlerimizde güzel ve etkin bir anlatım metodunun önemini anlamak mümkündür.

“İnsanların en iyisi, insanlara yararlı olandır.” (Keşfü’l-Hafâ, I/393).

hadisinde ifade edildiği üzere, insanların din ve dünyaları için faydalı olan her türlü modern teknolojiden faydalanabiliriz. Kulluk görevlerimizi yerine getirmeye engel olmadığı sürece, modern teknolojiye dayalı her türlü sanattan istifade etmek lazımdır.
alıntıdır..