Anayasa referandumu ya da değişimden dönüşüm sürecine – Rasim Özdenören
Referanduma sunulan anayasanın değişiklik maddeleri gerçekte yalnızca bir değişiklik öngörüyor. Ama öyle bir değişiklik taslağı ki bu, kabul görüp gerçekleştiği takdirde radikal bir dönüşümün yolunu da açma istidadında…
Ona karşı gelenlerin aslında neye muhalefet ettiklerinin bilincinde olduklarına ihtimal vermiyorum.
Statükoyu sığınak olarak varsaydıkları anlaşılıyor…
Bu statüko değişmediği takdirde kendiliğinden çürümeye hükümlü olarak ona bağlı olanları da kendi batağına çekecek.
Ülkenin önüne ilk kez kendi iradesinin tecelli edeceği bir almaşık sunuluyor.
Onu prangalarından boşandıracak, onu vesayet altında tutan hükümleri ortadan kaldıracak bir almaşık…
Bu almaşık bu gün kabul görmediği takdirde on yıl sonra önüne bir kez daha gelecek. Değişim kendini zorlayacak. Ama aradaki zaman dilimi de kayıp yıllar olarak tarihe geçecek.
Statükoyu korumaya çalışanlar, aslında onu koruma niyeti de gütmüyor; onlar doğrudan bu Anayasa tasarısının kim tarafından oluşturulduğuna bakıyor. Bu anayasayı Ak Parti’nin eseri olarak görüyor ve salt bu nedenle ona karşı çıkıyor.
Temelde olaya bir ilke meselesi olarak bakılmıyor, kişisel bir olaymış gibi değerlendiriliyor. Tasarıyı tam da Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın kişisel meselesiymiş gibi görüyorlar ve kamuoyuna öyle sunmaya çalışıyorlar.
İmam Gazali’nin bin yıldan fazla bir zaman önce söylediği söz geçerliğini hâlâ koruyor. Şunu söylüyordu: siz söylenene bakın, söyleyene değil… Şu olguyu da örnek gösteriyordu: Hristiyanlar Hz. İsa peygamberdir deseler, bu cümleyi salt Hristiyan biri söyledi diye kabul etmeyecek misiniz?
CHP yöneticileri bu durumu görmüyor. Ben kendi payıma buna esef etmiyorum. Ama şu gerçeği görmek gerekiyor. CHP bu gidişle, yani olayı nesnel düzlemde görüp değerlendirme basiretini gösterememesi yüzünden önümüzdeki genel seçimde ana muhalefet partisi olma şansını da yitirecek. Öyle görünüyor. Halen elinde tuttuğu bu şansı MHP’ye kaptıracak…
Yenişafak
